Hor Rod American Street Drag

Moda na wyścigi na dystansie ¼ mili przyszła do nas z kraju wielkich możliwości, czyli mówiąc krótko z USA. To tam kierowcy w swych podrasowanych maszynach, osiągających nierzadko po kilkaset KM mocy, ścigali się na ulicach od świateł do świateł (bo ¼ mili to właśnie w USA odległość między skrzyżowaniami). Jednak ten rodzaj sportu nie był u nas znany, dopóki nie pojawił się sławny już film Szybcy i Wściekli, po którym w naszym kraju nastało wprost szaleństwo takich wyścigów. Szaleństwo to z ulic przeniosło się również na gry. Dzięki nim, każdy kto nie dysponuje dobrym samochodem i kilkudziesięcioma tysiącami na jego przerobienie, może pościgać się chociaż wirtualnie.
Jednym z takich tytułów, traktujących o wyścigach na ¼ mili, jest wydana niedawno na Peceta przez firmę ValuSoft gra Hot Rod American Drag. Jak sama nazwa wskazuje, zasiądziemy w niej za kierownicami wyłącznie amerykańskich samochodów, należących do klasyki, choć nie tylko. Hot Rod zalicza się bardziej do tzw. gier biurowych, przy których można spędzić czas, jeśli w pracy nie mamy akurat przez chwilę lepszego zajęcia. A to dlatego, że nie należy ona do wybitnie skomplikowanych i można ją ukończyć w kilka godzin.

Na początku dostajemy pewną kwotę pieniędzy, za którą musimy sobie kupić wóz. Możemy tego dokonać jedynie w komisie, gdzie za kilka tysięcy USD kupimy samochód, który lata świetności ma już za sobą. Mówiąc po ludzku - kupujemy złom, który ledwie jeździ. Tymże złomem ścigamy się następnie w ulicznych wyścigach, a także w specjalnie organizowanych turniejach.
Do wyboru jest kilka modeli zarówno tradycyjnych samochodów (dwa modele Mustanga, Camaro), jak i typowych Hot Rod’ów.

Uliczne wyścigi są dla początkujących kierowców, dysponujących najsłabszymi samochodami. Najpierw warto sprawdzić, jaki czas osiągniemy naszym wozem, by potem dobrać sobie odpowiedniego przeciwnika. Wyścigi odbywają się w kilku dzielnicach miasta, przy czym do kolejnej dzielnicy przechodzimy po pokonaniu wszystkich przeciwników z obecnej. Nowa część miasta to oczywiście wyższe zakłady, ale także silniejsi oponenci, tak więc aby stawić im czoła, musimy dysponować o wiele mocniejszym samochodem, niż na początku.

Możliwości tuningu mamy sporo, choć nie tyle, ile np. w Street Legal Racing, poza tym tuning jest bardzo prymitywny pod względem grafiki. Po prostu wybieramy z dostępnych części ikonę, tę która nas interesuje i następnie wstawiamy w odpowiedni slot w ramce, obrazującej podzespoły naszego wozu. Nie robimy więc tego w sposób taki, jak we wspomnianej wcześniej SLR, tylko w bardziej uproszczony.
Części jakie możemy zamontować podzielono na trzy grupy, tzn. te przeznaczone do silnika, zawieszenia i wyglądu zewnętrznego. Trzeba przyznać, że jest ich naprawdę sporo, bo w sumie aż kilkadziesiąt. Te służące zwiększaniu mocy silnika to chociażby świece zapłonowe (3 rodzaje), turbiny, nitro, większe bloki silnika, głowice, wydajniejsze pompy paliwowe, chłodzenie, a nawet kilka rodzajów oleju silnikowego. Natomiast w przypadku modyfikacji podwozia możemy wymienić zawieszenie, opony, felgi, przełożenia, itp. Ostatnią grupą jest modyfikacja optyczna i tutaj możemy np. dać lepsze radio, szyby czy pomalować wóz na odpowiedni kolor. Grupa ta nie ma znaczenia dla osiągów, lecz ma znaczenie dla prestiżu kierowcy.
Niestety zwiększanie mocy ma ograniczenie do 880KM i gdy dobijemy już do tej wartości, żadne kolejne modyfikacje nie będą miały wpływu na osiągi bolidu.

Na początku nasz wóz będzie w dość kiepskim stanie, więc musimy wymienić części mocno zużyte, dopiero potem zajmiemy się zwiększaniem mocy. Nie możemy tego zaniedbać, bo gdy dany element ulegnie zniszczeniu podczas wyścigu, samochód staje w kłębach dymu i tracimy sumę, o którą się zakładaliśmy.

Generalnie z wygrywaniem na ulicy nie ma większego problemu. Oczywiście najpierw zdobywamy gotówkę, więc znajdujemy sobie słabszego przeciwnika i ścigamy się z nim aż do zmniejszenia sumy zakładu. Autorzy widocznie przewidzieli takie poczynania i po kilku startach suma jaką można wygrać, zmniejsza się o połowę. W miarę przypływu finansów rozbudowujemy wóz i wygrywamy z każdym, z kim postanowimy się zmierzyć.
Wspomniałem wcześniej, że oprócz wyścigów na ulicach, możemy wystartować w specjalnie zorganizowanych imprezach, w których do wygrania są znacznie większe kwoty pieniędzy. Najpierw musimy wybrać, w jakiej kategorii czasowej chcemy startować, a potem zapłacić wpisowe i zapisać się. Kategorie czasowe są jedynie dla jazdy kwalifikacyjnej, więc jeśli chcemy sobie nieco dorobić, a dysponujemy wozem osiągającym lepszy wynik, zapisujemy się do najwolniejszej i po prostu staramy się, by na mecie mieć odpowiedni czas. Później nie ma to już znaczenia, bowiem przed nami są trzy wyścigi, które po prostu musimy wygrać.

Samą grę możemy skończyć, jak wspomniałem, w kilka godzin, a gdy już tego dokonamy, warto zainteresować się trybem multiplayer. Możemy w nim spotkać wirtualnych kierowców z całego świata i ścigać się z nimi. Jednak zabawa ta także nie jest zbyt interesująca, bowiem pisałem wcześniej, że samochody mają ograniczenie co do mocy silników, więc o zwycięstwie decyduje jedynie sposób zmiany biegów i włączenie nitro w odpowiednim momencie. Są to ułamki sekund, więc wygrana to raczej kwestia przypadku, niż posiadanych umiejętności czy samochodu.

O samej grafice nie można powiedzieć zbyt wiele poza tym, że jest. Większość czasu i tak spędzimy przy statycznych obrazkach czy ulicy, na której odbywają się wyścigi. Nie oczekujmy więc grafiki na miarę Gran Turismo, bowiem samochody są zrobione raczej średnio, bez żadnych fajerwerków graficznych.
Bardzo ładnie wykonany jest natomiast sam efekt startu, bowiem nasz samochód podrywa do góry w chmurze dymu z palonych opon.

Oprawa dźwiękowa także nie jest najwyższych lotów i poza rykiem silników nie słyszymy nic więcej.

Trzeba jednak przyznać, że jak na grę typowo biurową, Hot Rod wciąga i nie pozwala odejść od monitora, zanim nie kupimy wszystkich możliwych dodatków i maksymalnie nie zwiększymy mocy naszego wozu. Inna sprawa, że dokonuje się tego dość szybko. Dlatego właśnie nazywam takie produkcje grami biurowymi, bo nie wymagają większego zaangażowania, silnego komputera i nie zabierają dużo czasu.